Autoprezentacja w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej

Umiejętność dobrego zaprezentowania się w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej jest ważnym choć nie jedynym warunkiem zdobycia atrakcyjnej pracy. Na ogół, w trakcie takiej rozmowy lekko idealizujemy siebie: przemilczamy błędy popełnione w innych miejscach pracy, wady, które mogłyby być niekorzystnie zinterpretowane, a uwypuklamy te cechy, które mogą być przydatne w nowej pracy.

Jednocześnie nasze odpowiedzi muszą bazować na prawdziwych faktach. Nie warto kłamać, że znamy języki obce czy lubimy pracę na wysokościach, kiedy jest inaczej.

Odpowiednia autoprezentacja w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej wymaga stosownego ubioru i przestrzegania zasad właściwego niewerbalnego zachowania. Nie tylko to, co mówimy, ale również w jaki sposób jest wizytówką naszej osoby. Dzięki odpowiednim zachowaniom niewerbalnym możemy sprawiać wrażenie osób pewnych siebie, opanowanych i sympatycznych i w ten sposób zwiększyć nasze szanse zdobycia pracy.

Przysłowie ludowe mówi „Jak cię widzą tak cię piszą”. Odnosi się to niewątpliwie do sytuacji poszukiwania pracy. Pierwsze wrażenie jest ważne i dlatego warto zadbać o swój wygląd. Badania naukowe pokazują, że kiedy ludzie spotykają się po raz pierwszy, to 90% z nich już po kilku minutach ma gotową ocenę rozmówcy. Ta ocena oparta jest głównie na wyglądzie – charakterystycznych cechach zewnętrznych, zachowaniu, mowie ciała, sposobie ubierania się.

Ogólnie ubiór powinien być zarówno skromny jak i elegancki. Kobiety nie mogą zapomnieć o włożeniu pończoch, panowie o marynarce (nawet podczas upałów). Nie jest wskazane przyjście w tenisówkach lub wytartych dżinsach. W przypadku pań nie należy przesadzać z makijażem, biżuterią i perfumami. Jeśli przychodzimy do firmy parę razy, należy zachować podobny styl ubierania się – strój powinien odzwierciedlać naszą osobowość i być elementem identyfikacji wśród innych pracowników.

Wizytówką naszej osoby jest także odpowiednie zachowanie niewerbalne. Należy zadbać o odpowiedni sposób poruszania się (pewny siebie, wyprostowany, raczej energiczny niż powolny). Trzeba również utrzymywać kontakt wzrokowy z rozmówcą i przestrzegać zasady dopasowania się do głośności i tempa wypowiedzi rozmówcy. Bardzo ważnym elementem naszego zachowania jest ton i barwa głosu. Osoby, które mają z tym kłopoty (źle oddychają, mają piskliwy głos) powinny ćwiczyć zarówno oddech jak i głośne mówienie np. nagrywając własny głos na magnetofon lub prosząc bliską osobę o zwrócenie uwagi.

Niezależnie od płci ubiegający się o pracę nigdy nie podaje pierwszy ręki, nie siada sam lecz tam, gdzie wskaże pracodawca. Podczas siedzenia trzeba zachować postawę wyprostowaną (nie pochylamy się ani do przodu, ani do tyłu), nie krzyżujemy nóg powyżej kolan, unikamy nadmiernej gestykulacji, zwłaszcza na wysokości twarzy.

Unikamy niewerbalnego wyrażania emocji negatywnych mimiką. Oczywiście można się uśmiechać, zwłaszcza przy powitaniu i pożegnaniu, a także warto odzwierciedlać emocje pozytywne pracodawcy – jeśli pracodawca się uśmiecha i ma poczucie humoru niestosowne byłoby zachowanie kamiennej twarzy. Trzeba jednak pamiętać, że niezależnie od atmosfery dla osoby szukającej pracy jest to egzamin więc jakakolwiek spontaniczność powinna być kontrolowana.